Steekproeven kunnen worden gebruikt voor: - De twee gemeenschappelijke indicatoren van resultaten op langere termijn: EECR05 (deelnemers die zes maanden na de deelname aan het werk zijn) en EECR06 (deelnemers van wie de arbeidsmarktsituatie zes maanden na de deelname verbeterd was). Om als volledig betrouwbaar te worden beschouwd, moeten de indicatorwaarden die op representatieve steekproeven zijn gebaseerd, worden gerapporteerd met een foutenmarge van maximaal 3 procentpunten, waarbij een betrouwbaarheidsniveau van 95% wordt gehanteerd voor een proportie (d.w.z. een betrouwbaarheidsinterval van 6 procentpunten). De steekproef moet de kenmerken weergeven van de door de indicator(en) bestreken populatie voor de volgende variabelen: arbeidsstatus, leeftijdsgroep en opleidingsniveau. Het ontwerp van de steekproef, de methode van de steekproefselectie en de feitelijke steekproefmethoden moeten volledig worden gedocumenteerd. - De zes gemeenschappelijke outputindicatoren in punt 1.2 van bijlage I bij de ESF+-verordening: EECO12 (deelnemers met een handicap), EECO13 (onderdanen van derde landen), EECO14 (deelnemers met een buitenlandse achtergrond), EECO15 (minderheden), EECO16 (daklozen) en EECO17 (deelnemers van het platteland). Krachtens de verordening mogen de waarden voor deze indicatoren worden bepaald op basis van gefundeerde ramingen, als de gegevens voor deze indicatoren niet worden verzameld uit administratieve registers. Als het desbetreffende kenmerk geen criterium is om in aanmerking te komen voor deelname, zijn gefundeerde ramingen dus aanvaardbaar. Aangezien een representatieve steekproef een soort gefundeerde raming is, kan deze methode ook voor deze indicatoren worden gebruikt. Welke methode er ook wordt gebruikt, deze moet altijd worden gedocumenteerd. Voor de overige indicatoren over de deelnemers moeten er voor elke deelnemer gegevens worden verkregen (hetzij rechtstreeks, hetzij door gebruik te maken van administratieve registers).
Answer